Witam!
Mam pytanie odnośnie podwójnego nazwiska. Np. pani Anna Potocka wyszła za Jana Kowalskiego i nazywa się Anna Potocka-Kowalska. Gdy ktoś chce do nich napisać list, to jak ma go zaadresować? Sz. P. Anna i Jan Kowalscy? Sz. P. Anna Potocka-Kowalska i (?) Jan Kowalski? Jak nie popełnić nietaktu?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry,
zaintrygowało mnie ostatnio sformułowanie podać przykład na. Czy jest ono w ogóle poprawne? Jasnym jest, że podajemy przykład czegoś, natomiast jakim przypadkiem rządziłoby to wyrażenie?
Pozdrawiam,
Joanna

Szanowni Państwo,
chciałbym się dowiedzieć, czym się kierować przy dzieleniu i przenoszeniu do nowego wiersza takich nietypowych wyrazów jak LC-M13VM2812IRD (wersja aparatu), SolvePnP (nazwa algorytmu) itp. Czy w pierwszym przypadku dozwolony jest podział w miejscu łącznika, a jeśli tak, to należy go powtórzyć jak przy zwykłych złożeniach z łącznikiem? A jak w drugim przypadku? A może w ogóle nie należy dzielić takich wyrazów?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
od jakiegoś czasu dręczy mnie kwestia interpunkcji stawianej (lub nie) w sąsiedztwie czasownika dokonanego i przysłówka jak. Dla przykładu: Poczuł jak ktoś chwyta go za ramię.
Owszem, w miejscu przysłówka można zamiennie wstawić że, jednak coraz częściej spotykam się z użyciem wyrazu jak i nie jestem pewna, czy powinno się go oddzielić przecinkiem od czasownika.
Chciałabym też dowiedzieć się, jaka jest różnica między tym, że ktoś jest sławny na świecie, a tym, że jest sławny w świecie.

Dzień dobry! Moje pytanie dotyczyć będzie kultury. Nie tyle kultury języka, co raczej kultury zachowań językowych – o ile termin taki w ogóle istnieje (jeżeli nie, to niniejszym go wprowadzam…).
Dawno, dawno temu korespondenci telewizyjni i radiowi zaczynali ZAWSZE swe wypowiedzi od dość sympatycznego moim zdaniem sformułowania: „Dzień dobry”, po czym po prostu się przedstawiali. Należę do pokolenia raczej starszego, pamiętam więc do dzisiaj sympatyczne sformułowania typu: „Dzień dobry Państwu, z Nowego Jorku mówi dla Państwa Bartosz Janiszewski”, „Dzień dobry Państwu, z Rzymu dla Dziennika Telewizyjnego mówi Zygmunt Moskwa”. Moje pytanie brzmi: jak w kontekscie niegdysiejszych kulturalnych zachowań odbierać dzisiejsze trajkotanie korespondentów zakańczane schematem typu: „Jan Kowalskiiii, Pćim Dolnyyyy, Eremefefemmmm…”? Moim zdaniem to po prostu brak elementarnej kultury i szacunku dla widza, czy słuchacza. Uprzejmie proszę o pogląd językoznawcy, pozdrawiając jednocześnie serdecznie!

Szanowni Państwo!
Przygotowuję projekt edukacyjny na temat stanu współczesnej polszczyzny w moim mieście. Wraz z koleżankami planujemy przeprowadzenie wśród mieszkańców testu językowego, mającego na celu sprawdzenie umiejętności prawidłowego posługiwania się językiem polskim w różnych grupach docelowych. Zwracam się z uprzejmą prośbą o propozycję kilku pułapek językowych, które mogłybyśmy umieścić w naszym teście. Z góry serdecznie dziękuję.
Z wyrazami szacunku,
Maja Piskadło

Witam. Która z forma jest poprawna:
a) W odpowiedzi na Twój list …
b) Odpowiadając na Twój list … ?
Dziękuję i pozdrawiam Redakcję :)

Nawiązuję do odpowiedzi „czasowniki z przyrostkiem -ną-” (kwitł, kwitnął). Czy istnieją przypadki, kiedy forma z cząską -ną- jest dopuszczalna tylko dla jednego rodzaju? Chodzi o czasowniki blaknąć i gęstnąć. Spotkałem się z twierdzeniem, że blaknął i gęstnął są poprawne, a blaknęła, blaknęło, gęstnęła, gęstnęło – już nie.

Jak odmienić nazwisko Apel? Krzysztofa Apel? Krzysztofa Apla? Krzysztofa Apela (tak w ogóle źle brzmi)?

Szanowni Eksperci,
jak przeczytałam w zasadach pisowni, imiona i nazwiska włoskie zakończone na -o powinny być odmieniane. Czy w takim razie wyrażenie „Zaangażowano Placida Dominga” jest zbudowane prawidłowo? Czy może powinno być „Zaangażowano Placida Domingo”? A może w ogóle tego nie odmieniać?
Dziękuję i pozdrawiam,
Joanna